Θέμα Γ4 – Βιολογία Προσανατολισμού 2020 – ΠΑΛΑΙΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Η ιστορία ξεκινάει από το μακρινό 2000. Ποιος δεν θυμάται το περιβόητο βιβλιαράκι με τίτλο «ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΗΣ Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ ΣΤΗ ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ» του Κέντρου Εκπαιδευτικής Έρευνας (το site υπάρχει ακόμη: ), το οποίο ΚΕΕ σταμάτησε να λειτουργεί το 2012, τότε που ξεκίνησε η λειτουργία του Ι.Ε.Π. Στο βιβλιαράκι λοιπόν αυτό, στη σελ. 57 (6ο κεφ.) και στην ενότητα «Να απαντήσετε στις παρακάτω ερωτήσεις με μία παράγραφο (20-40 λέξεις)» συναντούσε κανείς την εξής ερώτηση:

Ερ 5.-Ποιες διαγνωστικές μεθόδους θα χρησιμοποιούσατε προκειμένου να διαγνώσετε τη φαινυλκετονουρία και τη δρεπανοκυτταρική αναιμία σε ένα βρέφος και σε μια γυναίκα έγκυο; Να αιτιολογήσετε την απάντησή σας.

Συνέχεια

Πρωτογενής και δευτερογενής απόκριση

Ξεκινώντας με την παλιά εικόνα 1.26 του βιβλίου βιολογίας Γενικής Παιδείας Γ’ Λυκείου:Το διάγραμμα δείχνει την πρωτογενή και δευτερογενή απόκριση.”

Απορία: Αυτά τα βαθουλώματα στις καμπύλες, τι ρόλο παίζουν άραγε;

Συνέχεια

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΔΙΑΓΟΝΙΔΙΑΚΟΥ ΖΩΟΥ & ΚΛΩΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ

Στη Βιβλιογραφία (σελ. 206) του βιβλίου ΒΙΟΛΟΓΙΑ Oμάδας Προσανατολισμού Θετικών Σπουδών Γ’ τάξης Γενικού Λυκείου, συναντάμε στη προτελευταία θέση (Νο 24) το εξής σύγγραμα: Understanding Biology, 3rd edition, 1995, P. Raven and G. Johnson, Wm. C. Brown Publishers.

Συνέχεια

Ο «κριτικός φίλος»

Σε δημοσίευμα της εφημερίδας “Ελευθερία” με τίτλο “Τίτλοι τέλους για τους Σχολικούς Συμβούλους” (19-10-2018), διαβάζουμε ότι η περιφερειακή δ/ντρια Ελένη Αναστασοπούλου αποχαιρετώντας  και ευχαριστώντας όλους τους απερχόμενους σχολικούς συμβούλους της Περιφέρειας Θεσσαλίας, ανέφερε μεταξύ άλλων ότι:

“Στις περισσότερες των περιπτώσεων, ο σχολικός σύμβουλος υπήρξε ο «κριτικός φίλος», ο οποίος δίνοντας πρακτική διάσταση στις υψηλού επιπέδου θεωρητικές γνώσεις, αναβάθμισε την καθημερινή εκπαιδευτική εμπειρία των εκπαιδευτικών προς όφελος της μαθησιακής διαδικασίας. Ένας φίλος τον οποίο εμπιστεύτηκαν οι εκπαιδευτικοί και προσέτρεξαν για τους παιδαγωγικούς και επιστημονικούς προβληματισμούς.

Είναι γεγονός ότι ο σχολικός σύμβουλος είχε μια μοναχική πορεία όλα αυτά τα χρόνια και ίσως να συνετέλεσε και αυτή η συνθήκη που ο θεσμός, στη διάρκεια των 35 χρόνων, ακολούθησε μια πορεία διολίσθησης από τον παιδαγωγικό στον διοικητικό ρόλο, από τον κριτικό φίλο στη θεσμική αυθεντία, από την επικοινωνία με τον εκπαιδευτικό στην αλλοτρίωση.

Συνέχεια